Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

w bójce

См. также в других словарях:

  • Wrocław football riot 2003 — The Wrocław football riot 2003 was an organised fight between Polish football hooligans in Wrocław, Lower Silesia Poland on 30 March, 2003. cite news last = first = coauthors = title = Man killed in Polish football riot work = pages = language =… …   Wikipedia

  • alfa — książk. Alfa i omega «o człowieku, który dużo wie i jest niekwestionowanym autorytetem w jakichś sprawach»: Szył na izbie przyjęć jakąś rozharataną w bójce rękę. Na krok nie odstępowała go wtedy studentka (...). Ta samodzielna praca była jeszcze… …   Słownik frazeologiczny

  • jatka — ż III, CMs. jatkatce; lm D. jatkatek 1. przestarz. «kram, sklep z mięsem» Końska jatka. 2. daw. «miejsce uboju bydła, rzeźnia, ubój» dziś tylko we fraz. i przen.: Uczynić, urządzić jatkę albo jatki z kogoś «posiekać, pokaleczyć kogoś; pozabijać… …   Słownik języka polskiego

  • kłuć — ndk Xa, kłuję a. kolę, kłujesz a. kolesz, kłuj a. kol, kłuł, kłuty 1. «przebijać coś czymś spiczastym, ostro zakończonym, ranić przez ukłucie» Kłuć igłą, szpilką. Kłuć bagnetem. Kłujące ciernie. Rana kłuta. 2. «wywoływać wrażenie ostrego,… …   Słownik języka polskiego

  • kopać — ndk IX, kopaćpię, kopaćpiesz, kop, kopaćał, kopaćany kopnąć dk Va, kopaćnę, kopaćniesz, kopaćnij, kopaćnął, kopaćnęła, kopaćnęli, kopaćnięty, kopaćnąwszy 1. «uderzać coś lub kogoś nogą» Kopać piłkę. Kopnąć kogoś w bójce. Koń kopnął woźnicę. ◊… …   Słownik języka polskiego

  • pierze — n I zwykle blm 1. «pióra i puch pokrywające ptaka; upierzenie» Białe, szare, pstre pierze. Gęsi gubiły, roniły pierze. ◊ pot. Ni (to) z pierza, ni (to) z mięsa; ani z pierza, ani z mięsa «pogardliwie o człowieku, o którym nie można powiedzieć nic …   Słownik języka polskiego

  • pokancerować — dk IV, pokancerowaćruję, pokancerowaćrujesz, pokancerowaćruj, pokancerowaćował, pokancerowaćowany pot. «pokryć szramami, bliznami, pokaleczyć; uszkodzić w wielu miejscach, porysować» Pokancerować znaczek. Pokancerować stół nożem. Zostać… …   Słownik języka polskiego

  • pokopać — dk IX, pokopaćpię, pokopaćpiesz, pokopaćkop, pokopaćał, pokopaćany 1. «spędzić jakiś czas na kopaniu łopatą, szpadlem itp.» Pokopał w ogrodzie po powrocie z pracy. 2. «skopać, wykopać w wielu miejscach» Pokopać doły, rowy. Ziemia była wszędzie… …   Słownik języka polskiego

  • solidnie — solidnieej przysłów. od solidny a) w zn. 1: Wykonywać solidnie swoją pracę. b) w zn. 2: Dom był zbudowany solidnie. c) pot., w zn. 3: Oberwali solidnie w bójce …   Słownik języka polskiego

  • tarmosić — ndk VIa, tarmosićoszę, tarmosićsisz, tarmosićoś, tarmosićsił, tarmosićszony pot. «szarpać, ciągnąć na przemian w różne strony; targać» Tarmosić kogoś za rękaw, za uszy. Pies tarmosił go za spodnie. Wiatr tarmosił włosy. tarmosić się «tarmosić,… …   Słownik języka polskiego

  • walić — ndk VIa, walićlę, walićlisz, wal, walićlił, walićlony walnąć dk Va, walićnę, walićniesz, walićnij, walićnął, walićnęła, walićnęli, walićnięty, walićnąwszy 1. tylko ndk «powodować rozpadanie się, upadek czegoś; burzyć, rozwalać, przewracać coś»… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»